Niezależnie od tego, czy produkujesz, sprzedajesz, instalujesz czy cieszysz się syntetyczną murawą do uprawiania sportu, nieuniknione jest, że w pewnym momencie będziesz musiał się z nim uporać, zobaczyć jego imię lub zebrać owoce jego wysiłków. Od momentu wejścia na rynek w 1979 roku, profesor Alastair Cox jest zaangażowany w tworzenie podstaw standardów jakości nowoczesnych produktów z trawy syntetycznej.“ Wkrótce po tym, jak w 1979 roku dołączyłem do Stowarzyszenia Badań nad Guma i Tworzywami Sztucznymi (RAPRA), rząd brytyjski zdecydował się na znaczne inwestycje w infrastrukturę sportową, aby utrzymać dzieci z dala od ulicy, ponieważ kraj zmagał się wówczas z niepokojami społecznymi i niezadowoleniem. Uznali oni brak standardów jakości za niepożądany, ponieważ inwestowali dużo pieniędzy, nie znając jakości, przydatności ani tego, jak długo produkt będzie trwał. W RAPRA dołączyłem do zespołu składającego się z czterech do pięciu osób, którego zadaniem było opracowanie standardów” – wspomina Cox swoje początki.

Kilka lat później historia się powtórzyła. “Posunięcie Queens Park Rangers, aby wyposażyć stadion piłkarski w syntetyczną murawę, zaskoczyło wszystkich, ponieważ nie konsultowano się z nikim. W tamtym czasie FA nie ustanowiła żadnych zasad dotyczących jakości nawierzchni. Podczas gdy kilka mniejszych klubów dostrzegło możliwość otwarcia własnego boiska dla goszczenia piłki nożnej na poziomie lokalnym, kluby o ugruntowanej pozycji, takie jak Arsenal, Liverpool i Manchester United, były niechętne. Aby uniknąć wszelkich sporów, FA zdecydowała się opracować zasady i wytyczne dotyczące nawierzchni piłkarskich.“ Ponieważ nic nie zostało jeszcze zdefiniowane, wraz z Instytutem Badawczym ds. Murawy Sportowej (STRI) postanowiliśmy określić podstawowe wymagania dotyczące takich aspektów, jak toczenie piłki, odbijanie piłki i amortyzacja. Do dziś prace te stanowią podstawę standardów jakości nawierzchni piłkarskich, zarówno naturalnych, jak i sztucznych”. Wkrótce potem Cox rozpoczął podobną działalność dla Międzynarodowej Federacji Hokeja (FIH), a następnie założył i przez 10 lat zarządzał brytyjską filią instytutu badawczego Labosport. W 2015 roku Cox został niezależnym konsultantem. “Miałem szczęście, że udało mi się zdobyć dwa długoterminowe kontrakty w niepełnym wymiarze godzin, ponieważ zarówno FIH, jak i ESTO, poprzednik Rady ds. Syntetycznej Murawy w regionie EMEA (ESTC), potrzebowały doradcy technicznego, a jednocześnie nie były w stanie zatrudnić kogoś na pełny etat”. Obecnie pracuje również jako konsultant FIFA przy projektach związanych z rozwojem murawy piłkarskiej FIFA i przewodniczy komitetom, takim jak Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) ds. nawierzchni sportowych.